شکل ارتباط ما با ابزارهای الکترونیک در آینده چگونه است؟

رشد چشمگیر صنعت تلفن های هوشمند، باعث شده بیشتر روز به صفحه نمایش ابزار خود خیره شویم. در این مقاله، نگاهی به آینده عرصه ارتباطات خواهیم داشت و این سوالات را از خود می پرسیم که آیا همه با بهره بردن از دستیار های صوتی پیشرفته، با گجت هایمان سخن خواهیم گفت؟ و یا اطلاعات را از طریق عینک های ساخته شده بر اساس تکنولوژی واقعیت افزوده دریافت خواهیم کرد؟ یا با رضایت کامل از ابزار های لمسی، هیچ گاه به فکر جایگزینی آن ها نخواهیم افتاد؟

ابزار های لمسی برای مدت زیادی حکومت کرده اند

همه ما، سال ها، برای دریافت و دسترسی به اطلاعات و داده ها، از دست های خود استفاده کرده ایم. اگر کمی فکر کنید، متوجه می شوید که مغز ما، دائما در حال پردازش اطلاعات و ایجاد واکنش، برای اجسامی است که در دست می گیریم. هرچند پس از جایگزینی ماوس و کیبورد با صفحه نمایش های لمسی، یک چیز را نیز از دست داده ایم: تلفن و تبلت های ما، نیاز به توجه کامل ما دارند؛ چرا که وقتی به صفحه نمایش آنها نگاه نکنیم، این ابزارها هیچ ایده ای از چیزی که روی آن تپ می کنیم نخواهیم داشت. آنها کاملا خطی و تک بعدی عمل می کنند.

واقعیت افزوده نیز یکی از احتمالات برای بهبود این شرایط محسوب می شود

تکنولوژی ای که ممکن است جای تاچ اسکرین ها را بگیرد، واقعیت افزوده است. ایده مشاهده اطلاعات شناور روی چیز هایی که می بینیم، در نظر خیلی از افراد هیجان انگیز جلوه می کند اما این تکنولوژی، هنوز جای پیشرفت بسیاری دارد. عینک گوگل گران ابزاری قیمت و محدود است و ابزارهای دیگر در این رسته نیز از کارایی کافی برخوردار نیستند. جایگزینی ابزار های لمسی با این روش، ملزومات دیگری از جمله قابلیت دستور صوتی یا ردگیری چشم ها دارد که خود مسئله ساز محسوب می شوند.
 

جعل حس لامسه

در آینده ای نه چندان دور، شاید استفاده از اجزائی ساخته شده با کمک تکنولوژی نانو، بتواند احساس چیزهایی که واقعا وجود ندارند را ممکن کند. وقتی یک صفحه نمایش می تواند یک دکمه را طوری نمایش می دهد که انگار رو به روی شما در هوا معلق است، قدم بعدی می تواند انتقال احساس فشار دادن آن به شما و دریافت بازخورد باشد. با مشاهده ویدئوی زیر درک بهتری از چنین جایگزین هایی خواهید داشت.